Het maximaal haalbare is ook een overwinning

Een paar weken voordat de 8H van Zandvoort begon hadden Vivienne en ik al een uitdaging. We wilden racen met een damesteam van vier en hadden er dus nog twee nodig. Het bleek een uitdaging om een dame te vinden met de juiste raceskills/ervaring en een budget. Met Charlotte Verkuijlen vonden we een hele goede teamgenote en dus hoefde er nog maar één plek opgevuld te worden. Dat plekje is uiteindelijk opgevuld door Derek Oosthoek, een man inderdaad. Die de ideale teamgenoot zou blijken, maar daar vertel ik later meer over.

 

De rijderswissels deel 1

Onder de naam Wicked Weijs team (met een knipoog naar de achternaam van Vivienne en Hans Weijs) ging we het avontuur tegemoet, dat een paar dagen voor de race al begon met de rijderswissels oefenen. Iets wat met de stopwatch erbij fanatiek werd geoefend. We gaven onszelf 10 seconden om in en uit de auto te stappen (dus de daadwerkelijke wissel) en nog eens 30 seconden om de gordels aan te snoeren. Met inmiddels bezweete hoofden waren we naar elkaar aan het roepen, met de stopwatch aan het zwaaien en aan het juichen toen we allemaal meerdere keren binnen 40 seconden gewisseld waren. We waren er klaar voor.

 

De Race deel 1

Op de dag van de race was iedereen wat positief gespannen, het deelnemersveld in onze klasse was sterk en hoewel de fun factor boven alles staat, geeft goed presteren meer voldoening (mij in elk geval wel). Tijdens de start verloren we wat plekken, het had geregend en de baan was glad maar dat werd later ruimschoots goed gemaakt. De baan droogde op en dus kwam er meer grip en werden de rondetijden sneller.

 

De rijderswissels deel 2

De eerste rijderswissel tussen Vivienne en Derek verliep prima. Inmiddels waren we alweer aardig terug geklommen in het klassement en reden we op de vierde plek. Toen Derek ongeveer 19 minuten aan het rijden was moest ik echt even plassen. Ik zat net met mijn overall op de enkels toen er hard op de wc deur werd gebonkt. Ik hoorde Vivienne roepen dat er code 60 was (ongeluk op de baan en iedereen moet max 60 km/u rijden) en dat Derek binnen ging komen (je moet minimaal 20 minuten in de auto zitten, pas dan mag je wisselen). Je raad het al, ik was nooit op tijd klaar toen Derek de pitstraat ingereden kwam. Ik kon wel door de grond zakken, maar daar was al helemaal geen tijd voor. Hoe klein de kans ook is dat er exact op de twintigste minuut een code 60 komt, altijd klaarstaan. Dan plas ik wel in mijn overall. Die les heb ik wel geleerd.

 

De Race deel 2

We waren terug gevallen naar de zesde positie. Voordeel was wel dat ik extra gemotiveerd was om die tijd goed te maken. Het was dan ook erg goed voor mijn ego dat ik weer teruggereden was naar de derde positie.Ik had toen ook de snelste rondtijd van het hele veld neergezet en met een toch wel tevreden gevoel gaf ik het stuur over aan Charlotte. Zij reed super en gaf het stuur weer over aan Vivienne en zo wisselden we door. We reden allemaal snelle constante rondetijden en wisselde van P3 naar P4 en weer naar P3 door rijders- en bandenwissels. Je raad al dat ik de eerstvolgende keer op de negentiende minuut mijn helm al op had.

 

De regen

Rond 15:00 uur begon het steeds harder te regenen en hier kwam de aanvulling van Derek in ons team helemaal tot zijn recht. Hij voelde zich thuis in de regen en heeft de snelste regenrondes van ons team gedraaid. Het team dat op P1 lag was zo goed dat ze het hele veld al gelapt hadden en het team op P2 had Hans Weijs als geheime regen wapen ingezet. Hij is een rally held en zette ook super tijden neer. We hebben gereden voor wat we waard waren en toen de finishvlag viel reden we als derde over de finish. 

 

De finish

Eerlijk is eerlijk, het was dan geen P1 overwinning, maar zo voelde het wat mij betreft wel. We hebben allemaal gereden voor wat we waard waren, van elkaars sterktes gebruik gemaakt, onze BMW reed super en het hele team er omheen was fantastisch.  We hebben het maximale eruit gehaald. Ook de sponsors, supporters op het circuit en daarbuiten, social media volgers en iedereen die ons geholpen heeft. ONWIJS BEDANKT!

 

 

Fotocredit: Thomas Bakker Fotografie (behalve de laatste foto)

 

Terug naar alle berichten
  • slide
  • slide
  • slide
  • slide
  • slide