Mijn moedige moeder
Die mooie dame die mijn hand vasthoud is mijn lieve mamma. Zij is nooit echt een fan van snelle auto’s geweest. Toen mijn vader, voor de geboorte van mijn oudere zus, een ernstig auto ongeluk kreeg en nooit meer normaal kon lopen werd die liefde daar niet groter door kan ik je vertellen.
Ik reed paard tot mijn 15de en volgde ondertussen samen met mijn vader en zus de autosport nauwlettend, maar wel vanaf de zijlijn. Geen vuiltje aan de lucht voor mijn moeder dus.
Hoe anders werd dat toen ik daarna wél de kart in spong en na mijn studie wilde en ook ging autoracen.... Toch bleef ze mij op gepaste afstand, via de telefoon en mijn social media, volgen.
Hoe bijzonder was het dan ook dat ze er de laatste race van seizoen 2018 wél bij was. Haar angsten aan de kant heeft gezet en mij is komen supporten. Daar is moed voor nodig. Super trots op m’n mams!
